popędu
Encyklopedia PWN
fizjol. głód sodu, popęd ukierunkowujący aktywność zwierzęcia na pobranie jonów sodu z otoczenia, spowodowany deficytem sodu w organizmie.
sformułowana przez G.W. Allporta teoria głosząca, że nabyte wzorce i motywy zachowań — w miarę powtarzania się i tworzenia zintegrowanego systemu — wykazują skłonność do uniezależniania się od potrzeb i motywów, których zaspokajaniu pierwotnie służyły;
rosyjski nowelista, poeta i tłumacz.
filoz. zbiór zalet charakteru, postawa lub siła moralna wyrażająca się w dążeniu do doskonałości i w przestrzeganiu zasad budzących szacunek.
grecka starożytna szkoła filozoficzna, założona przez Anystenesa z Aten na przełomie V i IV w. p.n.e. i rozwijająca się w Grecji i Rzymie do IV w. n.e.;
med., psychol. człowiek w pierwszym okresie postnatalnego rozwoju osobniczego (ontogeneza), od chwili urodzenia do zakończenia procesu wzrastania;
